Snelwegen in Spanje.

 

We waren voorbereid op onafzienbaar lange afstanden in Spanje; té lange afstanden omdat het binnenland een saai en dor landschap zou zijn waar niet doorheen te komen was.

De afstand is inderdaad pittig maar saai zeker niet en om te voorkomen dat je alsnog zou besluiten vanwege de vermeende saaiheid in slaap te gaan vallen hebben de Spanjaarden een aantal oplossingen ter voorkoming van dit probleem verzonnen..
Eén:
Overal waar ze de komende jaren iets aan de weg denken ter gaan doen, en dat is veel gezien de kwaliteit van het wegdek!, hebben ze borden ‘Werk in uitvoering’ neergezet. In geen velden of wegen is een Spanjaard te bekennen die ook maar iets met de voorgenomen werkzaamheid van doen zou kunnen hebben. Maar het werkt want tekens ben je verdacht op een baanverlenging, snelheidbeperking of weer zo’n hobbeldebobbel in de weg waardoor je door de herrie in de camper wel wakker schudt uit je dagdromerijen.
Twee:
Waar ze ook maar een activiteit dachten te ontwikkelen, dachten ooit te kunnen ontwikkelen of waarvan de schijn deed vermoeden dat er ooit iets ontwikkeld zou kunnen gaan worden zijn boden geplaatst; mooie grote kleurrijke borden, die de uitgestrekte overviews van de omgeving om de paar honderd meter verstoren.
Niets wat lijkt op de weg van Los Angeles naar Las Vegas, nee dan weer een bord voor een afslag naar een gat met drie huizen en een beerput, dan weer een naar een in aanleg zijnd bedrijventerrein waarop zich nog maar één of twee bedrijven op dat honderd hectaren grote terrein gevestigd hebben.
Dan een bord hoever het nog naar A en B is, dan een bord met de vermelding dat er over zoveel kilometer een benzinepomp is, een parkeerplaats of beide, en dat gaat maar door.
Het is ook wel begrijpelijk als je naar de infrastructuur kijkt want het is eigenlijk de verbrede Route National die in Frankrijk wel gescheiden is van de autosnelwegen maar hier in Spanje blijkbaar dezelfde is.
Drie:
Ook op de meest afgelegen autosnelwegen zijn er wel zo ongeveer om de twee kilometer benzinestations geplaatst; ok, ok, ik kan er een paar kilometer naast zitten maar gevoelsmatig barst het er van de benzinepompen al dan niet vergezeld van grote tot zeer grote restaurants.
Vier:
Ook al omdat er werkelijk overal agrarische bedrijvigheid heerst is het landschap alles behalve saai in dit jaargetijde; het graan is nog groen, begint net pas te aren ( althans in het Noorden) tot bijna al gelig in het zuiden. De glooiende velden olijfbomen kunnen dan wel een eentonig beeld geven maar door de afwisseling met velden zonnepanelen en steeds wisselende views is er veel afwisseling. De velden met Zonnebloemen beginnen lekker te groeien; hier en daar licht lila papavervelden en natuurlijk de al dan niet door draden geleide druiven, hellingen lang.
Vijf;
Zeker vanwege het jaargetijde en de gevallen regen zijn de bermen allermooist. Soms blauwig van de Agrimonie en de Wikke, soms geel van het Koolzaad, dan weer crème van de Margrieten, Roze van de Malva’s en de paarsig-roze Pispotjes, dan weer bont van de bonte Oleander, roze of wit van de groene Oleander en overal gele brem: in wel vier soorten.
In de bergen van de Sierra Nevada veel op Genista lijkende struiken die naast brem en een ander crèmig knoopkruid de hellingen gelig doet kleuren.
Rode klaprozen vullen menige berm of zomaar delen van de graanvelden en wanneer je de bergen in rijdt, en dat is altijd langzamer dan op de snelwegen, valt ook de variatie in de bermbeplanting op, steeds door hoogte en grondsoort wisselend.

Nee, saai is Spanje, althans in dit jaargetijde zeker niet, het zal anders zijn als na de zomer al het graan geoogst is en de velden er droog en dor bij liggen, maar wie dan reist wie dan zorgt.

Patty