Op het internationale terras.

21-04-2011

We zaten in een flauw zonnetje op een Spaans Pyrenees terras te Escalona, nog voor de ober ons had gesignaleerd, een Spaans woordenboekje door te nemen. Als Bassie en Adriaan oefenden we uno, dos, tres maar gingen veel verder dan die twee malloten dit in hun liedje deden. Alle getallen kwamen voorbij, de dagen van de week en nog wat toevalligs. Al bladerend viel het hoofdstuk per ongeluk op de pagina’s over Gehandicapten. Terwijl ik lees: Ik ben geestelijk gehandicapt komt de ober vragen wat ze voor ons kan betekenen, althans dat bedenk ik uit de Spaanse zinnen die ze uitspreekt.
Ik fluister Rens in: Soy disminuido a psiquico wat ze zonder blikken of blozen tegen het aardige meisje zegt. Die begint te lachen en Rens kijkt me kwaad aan; ze heeft steeds sneller door dat ze voor de gek gehouden wordt.
Nadat uitgelegd is wat ze gezegd heeft kan ze ook lachen om de grap en bestelt twee cappuccino’s, alsof we in Italië zijn. In onberispelijk Engels vraagt het meisje of we Spaans aan het leren zijn en we spreken even over de moeilijkheidsgraad van de Spaanse taal en de verschillen met Frans dat ik een peutje beheers.
Als ze de bestelling ophaalt lezen we dat de v als b uitgesproken wordt. ‘’Dat is breselijk berbelend boor breemdelingen die boor enkele brije bakantiedagen in Spanje zijn’’ geinen we nog wat na tot ze de Italiaanse koffie op ons Spaanse tafeltje zet. Merci zeg ik per ongeluk en terwijl ik zit te bedenken wat je dan ook al weer zegt legt ze de rekening op tafel.
Rens die, mochten er ooit weer verkiezingen voor het Zeeuws Meisje komen, absoluut bij de beste tien zou scoren, telt tot op de tiende Euro de Europese muntjes voor haar neer.
Wat zuinig zegt het internationaal georiënteerde meisje Muchos Gracias en loopt, zonder ons nog een blik waardig te gunnen weg. We hebben een puur Hollands element aan het taalkundige Internationale samenzijn toegevoegd; Hollandser kan het toch niet!

Patty