Kabouter Witbaard en het tuintje van Plop 2
Die zomer groeide het in het tuintje van Plop fantastisch.
De kruiden hadden grote bosjes groen gevormd en de slaplanten waren dik en mals.
De kooltjes werden rond en stevig en de pompoenen maakten hun eerste oranje vruchten al.
De eerste boerenkool was al geplant en elke keer als Plop kwam logeren liep hij direct naar z’ n tuintje om te wieden en water te geven.
Of om extra stokken mij de komkommers en tomatenplanten te zetten.
Pas daarna liep hij naar Moedoe in de keuken om te vertellen hoe blij hij was met z’n tuintje.
Maar op een morgen kwam hij helemaal teleurgesteld de keuken binnen gerend. De tranen rolden over z’n wangen.
“Oma, oma, de boerenkoolplantjes zijn helemaal kaal. Alles blaadjes zijn eraf gehaald en ze waren veel te klein om te gebruiken. Wie doet nou zoiets?”
“Tja, ik denk wel dat ik weet wat het is geweest, geen mensen maar dieren, kom vraag het opa maar, die gaat wel met je mee”
Opa, die in het schuurtje bezig was kwam al op het trieste stemmetje van Plop af gelopen
“Wat is er? Plop is er iets gebeurd”?
“Ja zeker wel” zei Plop met een verdrietig stemmetje en de tranen stroomden weer over z’n wangen.
“De blaadjes van alle boerenkoolplanten zijn er af gehaald.
En ze waren nog veel te klein om nu al te gebruiken”
“Dan gaan we eerst maar even kijken. Ik denk dat ik wel weet wat het is”
Bij het tuintje aangekomen zagen ze alleen de kale stammetjes van de pas gepote boerenkoolplantjes staan, alle blaadjes waren weg.
“Dacht ik het niet, dat zijn konijnen geweest, die hebben de lekkere malse jonge blaadjes opgegeten.
Ja, zo dicht bij een bos kan dat gebeuren”.
“En nu, wat nu” vroeg Plop weer met een zielig stemmetje.
“Nou, wees maar gerust, we gaan nieuwe plantjes kopen maar we moeten nu wel dit deel van de tuin met gaas af gaan zetten anders komen ze zo terug.
Ik heb nog wel zo’n stuk in m’n schuurtje liggen.
Nog die dag werden er jonge boerenkoolplantjes gepoot en zetten ze met stokken het gaas om het tuintje zodat de konijnen er niet bij konden.
En die winter aten ze heerlijke verse boerenkool uit het tuintje van Plop.
En de stronken met oude blaadjes gooiden ze buiten de tuin neer, voor de konijntjes want die hadden ook winter.
Ja, zo zijn die kabouters.
