Kabouter Witbaard en het tuintje van Plop
“Opa, mag ik een tuintje” vroeg Plop in het vroege voorjaar aan Kabouter Witbaard.
“Jonka en Droek hebben er ook een”
“Tja” antwoordde kabouter Witbaard “maar die twee jongens wonen hier terwijl jij hier in de vakanties op logeren komt.
Wie houdt het tuintje in de tussentijd dan schoon?”
Ja, daar had Plop even niet aan gedacht.
Maar hij was slim en deed kabouter Witbaard een fantastisch voorstel.
“Laten we het samen doen opa, dan doe ik het tuintje in mijn vakanties en u doet het tussendoor.
En we delen de groentes, dat zal oma ook heerlijk vinden.”
“Maar we hebben al een tuin voor ons zelf” zei op Witbaard die wel zag aankomen dat hij straks twee tuintjes kon onderhouden.
“Oh maar dan doen we mijn tuintje in die van jullie zodat de tuin zelf niet groter wordt”
Ja, daar kon opa Witbaard natuurlijk niets tegen in brengen.
“Ok, we gaan het doen. Wat wil je dan gaan verbouwen?’’
Nou, daar had Plop al lang aan gedacht: “komkommer, tomaten, sla, pompoenen, sinaasappelen, citroenen, bananen en kruiden” want Plop was wel een lekkerbekje die hield van heerlijk eten.
“Sinaasappelen, citroenen en bananen zal niet gaan, die groeien in de tropen, daarvoor is het hier te koud, maar het andere zal wel gaan.”
“Oh dan” riep Plop blij,”gaan we ook rabarber en spinazie kweken, dat vind ik ook zoooooo lekker”
Ok” zei opa, gaan we doen maar dan moeten we wel eerst het land klaar maken”.
Zo gezegd zo gedaan en even later stonden opa en Plop met schop, hark en riek in het nieuwe tuintje van Plop.
Ze hadden het tuintje met touw afgezet zodat ze goed konden zien dat dit de tuin van Plop was.
Het viel Plop nog niet erg mee, spitten met zo’n grote schop en al snel stroomde het zweet van z’n voorhoofd.
“Doe jij eens wat rustiger aan” zei opa, “je gaat veel te nel, dit werk moet je rustig aan doen en steeds eventjes rusten.
Ik zal het je laten zien” en opa begon heet rustig te spitten en Plop kon er veel van leren.
“Hark jij het gespitte maar aan met de hark, dit is minder zwaar”
Een uurtje later lag er een prachtig bewerkt stuk tuin te wachten op de planten die er in moesten.
“Welke dingen kunnen we nu al planten opa” vroeg Plop “Is het nog te koud voor sommige planten?”
“Ja, voor tomaten en komkommer is het te vroeg, maar sla en kool kan al heel goed.
Laten we vanmiddag maar naar kabouter Gardan gaan, die kweekt voor de verkoop veel groentenplanten.
“Die middag, bij kabouter Gardan, wist Plop eigenlijk niet wat hij moest kiezen, zoveel slasoorten, koolsoorten andijvie e.d. was er te koop.
En kruiden, wel twintig soorten.
Opa hielp hem met de makkelijke soorten en even later gingen ze met een mandje vol groenten en kruiden naar hun tuintje op weg.
Opa moest Plop goed helpen want planten poten was wel moeilijk; hoe diep, de wortels naar beneden, niet te hard aandrukken en nog meer.
Maar eind van de middag kon Plop al die planten met de gieter van opa aangieten en tevreden liepen ze even later naar huis.
“Dit wordt het beste tuintje ooit” zei Plop en hij pakte opa’s hand en liep tevreden naast z’n trotse opa mee naar huis.
Daar stond oma Moedoe de twee al op te wachten.
Ze zag hun wangen die door de zon en de buitenlucht helemaal bruin verkleurd waren en ze was trots op haar twee tuinmannen.
Die avond viel Plop al bijna onder het eten in slaap van al het zware werk dat hij die dag gedaan had.
En toen oma zei: “Bedtijd” protesteerde hij helemaal niet en ging lekker slapen onder de mooie gekleurde dekens van oma.
En het tuintje: dat werd de beste van die zomer, ook een beetje dankzij de hulp van opa en Moedoe, maar dat geeft niet, Plop kon er ook niet altijd zijn.
