Voorjaarskriebels

 

 

Ze voelde aan haar blote billen de koude aanrechtrand
Toen ze door de buurman in haar keuken werd genomen
En toen hij in haar tot zijn hoogtepunt was gekomen
Vroeg ze zich al af: mijn god, in wat voor een B-film ben ik toch beland

Haar eigen orgasme was tot haar teleurstelling nog uitgebleven
En toen hij even later, teruggetrokken weer, voor haar stond,
Met zijn slappe piemel nog nadruppend op de grond
Vroeg ze zich af waarom ze haar monogame lijf toch aan hem had weggegeven

Ook zijzelf stond tamelijk onzeker en…heel wat minder opgewonden
Te trillen van dit onverwachte en vol begeerte gestarte avontuur
En zoals het met pruimen gaat, gejat lijken ze lekkerder maar blijken vaak toch zuur
Wist ze het in haar hart al snel waar dit alles op uit zou monden.

Het was zo snel gegaan, de kriebels in haar buik en de vlammende hitte in haar liezen
Als voorjaarskriebels bij de eerste huid verwarmende lentezon
En ze was hulpeloos overgeleverd toen hij haar zachtjes voor zich won
En in de flow van attention dacht ze, ach wat heb ik te verliezen

Of hij een snoeischaar kon lenen, daarmee had hij haar breed grijnzend voor zich ingenomen
En toen bij de overhandiging haar vingers door de zijne waren aangeraakt
Was het als een bliksemflits geweest die door haar hele lichaam was gekraakt
En die zoen, dat strelen, de wilde hartstocht was daarna als haast vanzelf gekomen

Maar toen hij zijn geblokte sokken ongegeneerd vooroverstaand stond aan te trekken
zag ze zijn te laag zittende rimpelbillen met van die kleine rode pukkels erop
en ook de beginnende kaalheid van z’n kruin op die iets te grove kop
en wilde ze het afscheid eigenlijk geen seconde langer rekken

bij de afscheidskus, bij de achterdeur, wat vluchtig als waren ze kussen al ontwend
stroomde een tsunami van angst in haar gespannen lijf naar boven
en kon ze nog maar amper in een happy end van deze foute film geloven
en bleef er slechts één vraag over: hoe vertel ik het mijn vent

 

Patty Schoneveld
Febr 2010