Bij het drieluik
Bij het gemaakte drieluik voor mijn gezond gewaande vader
Doodstijding
Neergeslagen, teruggeworpen
jij, zo nietig mensenkind
Nu pas leef je je beperkte leven
Dat je hier op aarde vindt
Hoop
Langzaam komen de eerste strepen
van het schaarse ochtendlicht
Je mag het hopen
nauwelijks geloven
toekomstgloed op je gezicht
Herademing
Nu, de angst verdragen
de pijn, het verdriet van je afgeschud
Verder op je eigen wijze
zonder dat iets je nog opjut
Patty
Twello, 1981