ZIJ !

 
Hij zou graag nog eens vrijuit spreken
Een schuine mop uit zijn mond gehoord
Hij zou zo graag nog eens dronken zijn
Maar dat is allang in de kiem gesmoord

Hij zou zo graag nog eens naakt gaan zwemmen
Het koude water in zijn kruis gevoeld
Hij zou zo graag op zijn manier eens vrijen
Maar het bed blijft onomwoeld

Hij zo graag eens met zijn vrienden bellen
Met hen weer praten over eens en over toen
De meisjes noemen die hij had bezeten
De grootste borsten en de natste kus

Hij zou zo graag z’n kinderen vrijer laten
Hij doet ze liever later naar hun bed
En leest ze liever voor uit andere boekjes
En heeft alleen ook met ze altijd anders pret

Maar het ijzer is gesmeed de kaarten zijn geschud
Het vuur is uitgeblust, z’n krachten uitgeput
De strijd is gestreden, en de hoop allang vergaan
En het vuur van zijn verzet is langzaam uitgegaan

Wat heeft hij eigenlijk nu nog te zeggen
Het is toch allemaal al lang bepaald
En het voelt als een verlamming in z’n hoofd
Alsof de hel is neergedaald
Het is alsof hij steeds de touwtjes
Van haar wil in zijn lichaam voelt
En doet steeds andere niet bedoelde dingen
Zegt andere woorden dan hij eigenlijk bedoelt

Maar het ijzer is gesmeed de kaarten zijn geschud
Het vuur is uitgeblust, z’n krachten uitgeput
Zijn strijd is gestreden, en de hoop allang vergaan
En het vuur van zijn verzet is langzaam uitgegaan

En gaat de telefoon dan zegt hij ‘ja, ik zal het even vragen’
En als hij zegt ‘we vinden dat’ dan klinkt dat toch zo raar
Als hij probeert te zeggen wat zij hem al gedicteerd heeft
Ach dan stuntelt hij want hij leert nooit haar taal noch haar gebaar

En als je heel goed luistert dan kun ja haar ook horen
Zeg maar dit en zeg maar zo en zeg maar dat
Als een souffleur die alles al voorzegd heeft
Zo regeert zij over hen en bepaalt zijn levenspad

Maar het ijzer is gesmeed de kaarten zijn geschud
Zijn vuur is uitgeblust, z’n krachten uitgeput
Zijn strijd is gestreden en zijn hoop allang vergaan
En het vuur van zijn verzet is langzaam uitgegaan

Ze heeft de broek aan, ze heeft de broek aan
C’est une patronne avec une pantalon
Ze heeft de broek aan, ze heeft de broek aan
En hij zou willen dat ie naar beneden kon

 
Tekst: Patty Schoneveld