Kinderen

 
We gingen met z’n allen lekker wand’len op het strand
Daar liep ik dan alleen met mijn vijf koters aan de hand
Henkie had z’n laarsjes al na drie minuten vol
En Carla vond die blauwe kwallen helemaal te dol
Ook Elsje had de kleertjes in een mum van tijd zeiknat
En maar zeuren ‘Pap, wanneer eten we patat’

We gingen ook een keertje lekker wand’len in het bos
Fikkie moest ook mee en natuurlijk effe los
Hij piste tegen boompjes en snuffelde maar wat
En niemand had benul waar het gevaar verscholen zat
Want effe later spoot hij weg achter zo’n konijn
En hoe zo’n hond dan terug komt, zwart, zwart, oh is het bos toch fijn.

De jongens lopen met hun modderpoten door de gang
Liesje schrijft de namen van haar vriendjes op ’t behang
De vette vingers zitten elke avond op de deur
En wat het ergste is dat ’s die indringende geur
Want elke morgen ligt er verse hondenpoep
Die loopt zo fijn naar binnen, jongens, jongens, wat een troep

En ’s avond mot dat hele zooitje toch op tijd naar bed
Lies nog in de luiers en Jeroen zijn beugelpet
Met Carla altijd strijden om hoe laat
En Heleentje wil altijd dat een ander eerder gaat
Als al die tandjes zijn gepoetst en de verhaaltjes zijn verteld
Dan val ik op de bank neer volledig uitgeteld.

 

Tekst: Patty Schoneveld